بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

Blog Article

م گفت: ۱۹ آبان , ۱۴۰۲ در ۱۲:۱۸ ب٫ظ با سلام همسر من آقای ۴۳ ساله هست.بیش از یکسال هست لرزش دست داشت و به پزشک مغز د اعصاب مراجعه کردیم که بدون هیچگونه معاینه یا آزمایشی داروی پارکیسول تجویز کردن.

۲. لرزش: این لرزه‌های بدون کنترل معمولا در دست‌ها و بازوها آغاز می‌شود؛ هرچند ممکن است در فک و پاها نیز مشاهده شود. فرد بیمار به‌ویژه در هنگام استراحت یا احساس استرس، انگشت‌های شست و سبابه خود را به‌هم می‌مالد.

۲. لرزش اساسی: این بیماری اختلال حرکتی رایجی است که موجب بُروز لرزشی می‌شود که اغلب در دست‌ها یا بازوها به‌چشم می‌خورد.

ناگفته نماند که مقصود از حرکات ورزشی می تواند ؛ شامل هر یک از موارد پیاده روی ، شنا یا به طور کلی هر نوع ورزشی که برای بیمار راحت است باشد.

ویزیت آنلاین متخصص مغز و اعصاب برای دریافت ویزیت آنلاین متخصص مغز و اعصاب از بهترین متخصص های دکتر مایکو همین الان اقدام کنید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۳. کُندشدن حرکات: کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند. پزشکان این وضعیت را برادیکینزیا می‌نامند.

۴. هیدروسفالی با فشار طبیعی: این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که مایعی در مغز جمع و موجب ایجاد فشار در مغز شود.

از آن جایی که درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما مهم است که از بروز بیماری، قبل از ظاهر شدن علائم آن، پیشگیری به عمل آید.

  با این حال ، اینکه هر کدام چقدر تاثیر دارند ناشناخته است.  بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که سابقه خانوادگی مشخصی از این بیماری ندارند.

در حالت کلی، موادی که حاوی زیادی از ویتامین ها هستند، می توانند افراد را در برابر ابتلا به بسیاری از بیماری ها و به خصوص پارکینسون محافظت نمایند.

سیاه دانه جزو بهترین گیاهانی است که برای درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیماران باید در طول شب سر، مفصل و پاهای خود را با استفاده از روغن سیاه دانه ماساژ دهند تا بیماری پارکینسون در جهان بتوانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.

تا ۵۰ درصد از افراد در مراحل ۴ و ۵، گیجی، توهم و هذیان را تجربه می کنند. توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی را می بینید که وجود ندارند.

تاکنون هیچ گونه ‌آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی‌ های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.